dinsdag 28 april 2009

Volop media-aandacht voor vertaling zonder e

Even de belangrijkste media-aandacht en uitingen op een rij:

ARBEIDERSPERS
- Website http://www.t-manco.nl/ met twee gratis te downloaden e-books over La disparition en de vertaling;
- Prijsvraag (eerste prijs: e-book-reader!)

RADIO
- Interview KLARA programma Ramblas op 22 april 2009 vanuit studio Brussel
Terugluisteren: http://radio.klara.be/radio/programmas.php?fontsize=10&datum=090422&xml_program=KL17090422GRAM.xml
- Interview radio 1 (Nederland, NOS), NOS journaal.
Terugluisteren: http://www.nos.nl/nosjournaal/artikelen/2009/4/24/240409_perec.html#
- Interview Radio 6 op 25 april 2009 met Wim Brands
Terugluisteren: http://avonden.radio6.nl/2009/04/25/zaterdag-25-april/ (klik door in eerste blokje onder de grote 6 “Beluister laatste Zaterdagbijlage” tijdstip: 10u – 12-uur (= play en streepje in audioplayer halverwege het luisterbalkje plaatsen; drie blokken interview).- Interview met Radio Nederland Wereldomroep radio-uitzending donderdag 30 april jongstleden. Terug te lezen en terug te luisteren via: http://blogs.rnw.nl/klaretaal/2009/04/30/perecs-e-loze-roman-wordt-t-manco/#more-4572
- Interview bij TROS Shownieuws met Dieuwertje Blok op 2 mei jl. Terug te luisteren op:
http://radio.tros.nl/?page=detail&p=35980&type=broadcast&col=left&userPage=nieuwsshow
- Interview radio 1 (Belgie, VRT) programma Mezzo (uitgezonden op 11 mei 2009) Terugluisteren: http://www.radio1.be/programmas/mezzo/t-manco-e-loze-roman

INTERNET
- Nieuws op http://www.literairnederland.nl/
link: http://www.literairnederland.nl/2009/04/deze-week-volop-georges-perec
- Recensie op literairNederland door Rein Swart
link: http://www.literairnederland.nl/2009/04/recensie-t-manco-georges-perec/
- Aankondiging op http://www.literatuurplein.nl/
- Overgenomen aankondiging op boekbalie
Link http://www.boekbalie.nl/nieuwsdetail.jsp?nieuwsId=2125
- Overgenomen aankondiging en stuk inclusief audio/ radio-interview op NOS
link http://www.nos.nl/nosjournaal/artikelen/2009/4/24/240409_perec.html#
- NOS.nl heeft e.e.a. vermeld op hun fanlog
link http://www.fanlogradio1journaal.nl/?p=15759
- VPRO De avonden van Wim Brands
Aankondiging: http://www.vpro.nl/programma/deavonden/afleveringen/41520295/
- Papieren man vroege aankondiging
- Papieren man aankondiging 24 april ’09
- Nieuwslog interview
http://kunst-en-cultuur.infonu.nl/taal/31602-t-manco-350-paginas-zonder-e.html
- Nieuwsbericht op Language Lab:
link http://www.languagelab.nl/nieuwsbrief/Nieuwsbrief032009.htm
- www.wereldomroep.nl/klaretaal -
Geinterviewd door Gerda den Hollander. Ook terug te luisteren.
- Twitter berichtje van Rein Swart
“op www.literairnederland.nl kan men reageren op mijn recensie van ’t manco van perec. de e-books van guido v d wiel zijn zeer aan te raden.”- Recensie op - Cadoc, boeken over kunst, fotografie en vormgeving. Lees de lovende recensie op http://www.cadoc.nl/cadoc.php?artikel=1565
- Recensie op boekhandel Roelants door Adri Altink. Zie http://www.roelants.nl/columns/4176-wat-is-dat-smullen-zeg
- Recensie op CultuurBewust. Lees op: http://www.cultuurbewust.nl/?p=article&c=3&a=66

INTERNET-TV
Pieter Steinz, chef Boeken NRC Handelsblad bespreekt 't Manco op nrc.tv. zie:
http://tv.nrc.nl/video/leest/article1333790.ece/Georges_Perec

KRANTEN
- Recensie Het Parool van 22 april 2009 door Jos Bloemkolk: positief en lovend
Inhoud te vinden op: http://www.twenteuitdekunst.nl/boeken/een-enerverend-e-gebrek
- Interview met Marijke Arijs in De Standaard van donderdag 30 april 2009. Terug te lezen via: http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=F629IUPD
- Recensie de Volkskrant door Martin de Haan, interview door Aleid Truijens en foto van Joost van den Broek in de Volkskrant van vrijdag 1 mei 2009. Vier sterren. Het stuk van Aleid Truijens is hier terug te lezen: http://extra.volkskrant.nl/select/boeken/artikel.php?id=1211
- Recensie in NRC Handelsblad van 1 mei 2009 door Yra van Dijk. Daarin "Boek van de week" en bovenaan in "Beste boeken week 18". Terug te lezen via: http://www.nrcboeken.nl/recensie/omcirkelen-wat-er-niet-meer-is
- Recensie in Trouw door Hugo Brandt Corstius. Zeer positief. teruglezen via:
http://www.trouw.nl/cultuur/boeken/article2760332.ece/Tooi_dit__idioot___mooi_dit_idioom__.html
- Recensie en interview in De Morgen (030609) door Dirk Leyman. Zeer positief.

TIJDSCHRIFTEN
- Knack (Belgie) heeft 't Manco tot Boek van de Week uitgeroepen en Herman Jacobs schreef er een positieve e-loze recensie in!
- Humo. Positieve recensie van Jeroen Maris. Na te lezen op: http://www.humo.be/tws/boeken-reviews/5846/georges-perec-t-manco.html
- Filter uitgebreide recensie in de persoon van Kiki Coumans; eind juni 2009.
- Hollands Maandblad, maart editie: bewerkt nawoord uit de vertaling op de eerste vijf/ zes pagina’s. Zie voor een online eerste pagina: http://www.hollandsmaandblad.nl/archief/200903.html
- De Revisor, achtergrondartikel. Verschijning half mei. Een stuk van ruim 3.000 woorden inclusief vergelijkend fragment Ned/ Fr)
- Vrij Nederland – positieve recensie door Pieter van den Blink.
- De Leeswolf, maandelijks boekentijdschrift (o.a. voor bibliotheekwezen) Positieve recensie door Clemens Arts. Artikel ' Een onstuitbare vertelmachine Georges Perec: 't Manco' door Clemens Arts, nr. 5 / juni 2009.
- Interview en recensie in blad DW B in rubriek FEUILLES VOLANTES. Zeer uitgebreid en positief door Dirk Leyman en Hans Cottyn. Verschijningsdatum eind september 2009.

OVERIGE
- “Poëzietempel” Perdu in Amsterdam organiseerde op 24 april een lezing rondom Georges Perec, met als directe aanleiding de verschijning van ’t Manco. Sprekers: Rokus Hofstede, Manet van Montfrans en Guido van de Wiel.
- A.F.Th. van der Heijden stuurde brief met felicitaties en heeft het over "een vertaalmeesterwerk", ondanks dat hij pas de helft gelezen heeft.

(c) Guido van de Wiel

Positieve recensie in Het Parool

De vertaling 't Manco krijgt maar liefst een viersterren-beoordeling in Het Parool. Jos Bloemkolk heeft het over een sprankelende vertaling. Het stuk eindigt met de zin dat de vertaling ook met de extra apostrofs (afkomstig van de woorden 't en 'n) glorieus overeind blijft.



Lees het hele artikel hier. (Klik op het artikel voor een vergroting)





(c) Guido van de Wiel

maandag 20 april 2009

Literairnederland besteedt aandacht aan Perec

Ook literairnederland.nl besteedt aandacht aan 't Manco.


(c) Guido van de Wiel

vrijdag 17 april 2009

Perec wordt geinterviewd over La Disparition (fragment in het Frans)



(c) Guido van de Wiel

HERBESTEMMINGEN EN HERONTWERPEN

Het nieuwe wonen en werken heeft geen nieuwbouwplannen nodig


Dit artikel zal in bewerkte vorm worden gepubliceerd in Great Place to live, afl Wonen en Werken


Wonen in een voormalige kerk doen we al, zelfs een feestlocatie in een kerk kennen we al. De Opstandingskerk te Schiedam en De Orangerie te ’s-Hertogenbosch hebben deze nieuwe functies gekregen. Ook voormalige fabrieken, zoals de gortpellerij in Zaandam of het voormalige kantoor van de AKZO zijn een tweede leven ingegaan en omgebouwd tot woningen of appartementencomplex. Zijn er echter niet nog andere locaties zodanig in te richten, dat het unieke, slimme, mooie en geherwaardeerde plekken voor wonen of werken worden?

Voor het vinden van creatieve bestemmingen en herbestemmingen moeten we om te beginnen de sloopkogel niet tegen gebouwen richten, maar eerst onze eigen vooroordelen en aannames slopen om creatief om te leren gaan met bestaande ruimtes en plekken. Een beginpunt voor het vinden van herbestemmingen is de leegstand van gebouwen. Ongebruikte ruimtes moeten het taboe worden van de 21e eeuw. Leegstand van gebouwen is immers leegstand van ideeën.

Leegstand van gebouwen is leegstand van ideeën
Bij NS krijgen steeds meer ongebruikte ruimtes nieuwe functies. Zo verworden voormalige eerste klas wachtruimtes tot restaurants. Toch zijn er daarnaast nog seinhuisjes, stationswachtershuizen, oude werkplaatsen, stukken ongebruikt rangeerterrein en afgeschreven wagons, waar nieuwe woon- en werkruimtes in mogelijk zouden moeten zijn. Voordeel van deze plaatsen is dat ze vrijwel allemaal op a-locaties gelegen zijn en… goed bereikbaar met de trein.

Bij creatief (her)bestemmen gaat het om het zoeken naar onverhoede mogelijkheden om aan unieke gebouwen of landschapsplekken– met behoud van hun historische, functionele of culturele waarde – een hedendaagse nieuwe functie of nieuwe beleving te koppelen.

Verbonden met de buren?
Om het tekort aan betaalbare woon- en werkruimtes op te vangen, zouden elektriciteitsmasten anders gezien moeten worden dan alleen maar als grote gevaartes om hoogspanning te transporteren. Het zijn uitermate geschikte plaatsen voor wonen en werken. De funderingen en het karkas van de woningen – gewoonlijk de grootste investering voor nieuwe huizen – zijn al aanwezig. De afmetingen van elektriciteitsmasten zijn bekend, dus het moet mogelijk zijn om er snel eenvoudige woningen in op te trekken. En stroomvoorziening? Een kwestie van een kabel naar beneden trekken.

Herbestemmen en herontwerpen zijn manieren om duurzamer met het milieu en materialen om te gaan (hergebruik materiaal, minder sloopwerkzaamheden is minder afval) en spaarzamer, creatiever en leuker met ruimte om te springen.

De snelweg als voor- of achtertuin
Snelwegen hebben de associaties vies en gevaarlijk te zijn. Deze zelfde argumenten betrokken mensen nog niet heel lang geleden ook op water en zorgden ervoor dat we met de rug naar het water bouwden. Nu willen hele volksstammen echter aan en op het water wonen. Snelwegen kan hetzelfde lot ten deel vallen. Snelwegen zouden wel eens de toplocaties van het nieuwe wonen en werken kunnen worden. Naast de reeds bestaande bungawalls in geluidswallen, zijn nog veel meer plaatsen in, boven, onder of direct naast de snelweg geschikt of geschikt te maken om er te wonen en te werken. De toename aan elektrisch aangedreven voertuigen en de strengere emissieregels maken de snelwegen tot steeds interessanter woon- en werkgebied. Geluidwerende woningen voorzien van dove gevels – ramen die niet open kunnen, maar wel het nodige licht en zicht bieden – hebben de toekomst. De wind die langsrijdende auto’s opwekken, kan worden hergebruikt. Daarnaast: wonen aan een snelweg is altijd snel thuis. Mijn voorspelling: het woonhuis 2.0 maakt deel uit van de snelweg.

Als Nederland al is volgebouwd, dan is de uitdaging die ons te wachten staat om Nederland op unieke plekken ook vol gelééfd te krijgen. Dit kan door onze beelden van wonen en werken op te rekken, nieuwe kansen te zien in de bestaande leefomgeving en deze zo aan te passen dat we ons toekomstbeeld gaan leven.


Bronnen en verder lezen:
http://www.1eklasgenieten.nl/
http://www.boei.nl/ (Nationale maatschappij tot behoud, ontwikkeling en exploitatie van industrieel erfgoed)
http://www.iminet.org/ (Instituut voor Maatschappelijke Innovatie in Leiden)
http://www.nationalerenovatieprijs.nl/
www.telegraaf.nl/binnenland/1489672/__Wonen_aan_snelweg__.html?p=12,1

(c) Guido van de Wiel

Schuttingtaal – part II

In bewerkte vorm wordt dit artikel gepubliceerd in Great Place to Live, afl. Wonen en Werken

Uit de vorige weblog (Schuttingtaal – part I) bleek dat schuttingen steeds hoger worden. In deze tweede aflevering gaan we op zoek naar de onderliggende trend. De hoogte van de standaardmaat van schuttingen is de laatste jaren gestegen van 180 cm naar 190 cm of 2 meter (NRC, 21 februari 2009). De burger trekt muren rondom zijn bestaan op. De burger maakt een potentiële Great Place to Live eigenhandig tot een Small Place to Live en viert het liefst zijn vrijheid op de vierkante meter.

Wie ziet echter de keerzijde van de schutting? De tuin mag dan voor de huiseigenaar voelen als een verlengstuk van de woonkamer en een verruiming van het privédomein, vanaf de straatkant bekeken raakt de publieke ruimte verder afgescheiden van de private ruimte en verdwijnt de sociale controle.

Hoe is deze trend te verklaren? Wat is er maatschappelijk gezien gaande?
De opkomst van schuttingen kan wijzen op terugtrekgedrag. Wie niet tevreden is over zijn buurt, trekt zich terug en verschanst zich op zijn eigen domein. De vraag is of het een slimme strategie is: uit recent wetenschappelijk onderzoek blijkt dat niet individuele vooruitgang van bewoners voor een betere buurt zorgt, maar dat een betere buurt voor individuele vooruitgang zorgt (Van der Graaf, 2009). Dit komt omdat een betere buurt er juist voor zorgt dat de bereidheid onder bewoners toeneemt om hun persoonlijke problemen van achterstand aan te pakken. Zo faciliteert een buurt de vooruitgang van inwoners. Niet andersom. Pas als de bedding vruchtbaar is, kunnen individuen tot bloei komen. De buurt komt dus op nummer één. Wil stedelijke vernieuwing daarin succesvol zijn, dan dient er voldoende aandacht besteed te worden aan het versterken van de lokale identiteit. Dit kan door op specifieke plekken betekenisvolle interacties te organiseren tussen bewoners, waardoor zij zich meer thuis gaan voelen in de buurt (Van der Graaf, 2009). Stedelijke vernieuwing is geen stapel stenen en een aantal heipalen, maar het is mensenwerk. Stedelijke vernieuwing dient niet in beton gegoten gepresenteerd te worden, maar in overleg met bewoners tot stand te komen.

Uit hetzelfde onderzoek van Van der Graaf (2009) blijkt dat Nederlanders een gevoel van thuis in grote mate ontlenen aan de mensen in hun buurt (sociale hechting), terwijl bijvoorbeeld Engelsen hun thuisgevoel met name baseren op hun huis (fysieke hechting), waarbij het veel minder belangrijk is in welke buurt dat huis exact staat. Mensen in Nederland willen blijkbaar hogere schuttingen en tegelijkertijd hechten ze aan sociale contacten in de buurt. Hoe valt deze incongruentie nu te rijmen? Zijn de schuttingen een teken aan de wand dat er ook bij deze Nederlanders een gerichtheid op het eigen huis aan het ontstaan is? Een verklaring zou kunnen luiden dat burgers weliswaar hun gevoel van thuis ontlenen aan de mensen in de buurt, maar dat ze het moment van het contact daarbij wel zelf willen bepalen. Hogere en dichtere schuttingen zijn dan een schamele poging dit te bereiken. Uiteindelijk kan deze schuttingtaal nooit toereikend zijn, maar werkt ze depriverend en deprimerend.

Om een Great Place to Live te kunnen creëren, stel ik voor om – in navolging van de klapschaats – een nieuw product te lanceren: de klapschutting. Een schutting met scharnieren en schraagconstructie op borsthoogte. Bij mooi weer en goede zin kunnen mensen hun schuttingen als ophaalbruggen neerklappen. Zo kan op de erfafscheiding een grote bar ontstaan tussen alle buren en ook aan de straatkant kunnen lange hangtafels ontstaan. Thuistap wordt buurttap. Laat de muren die mensen om zich heen hebben gebouwd maar zakken. Hoe hoger de schuttingen, hoe groter de bar. Ophaalbrug wordt raakvlak. En na afloop is iedereen snel thuis. Meer thuis dan nu vaak het geval is.


Bronvermelding:
Graaf, P. van der (2009). Out of Place? Emotional Ties to the Neighbourhood in Urban Renewal in the Netherlands and the United Kingdom. Universiteit van Amsterdam.
Thie, M. (2009). Nederlander zoekt privacy achter hoge schutting, In: NRC, 21 februari 2009.


(c) Guido van de Wiel

Schuttingtaal – part I

Schuttingen worden steeds hoger. Doe-het-zelf-ketens komen tot de conclusie dat de vraag naar hogere schuttingen structureel is toegenomen de laatste jaren. Zelfs gecorrigeerd op de groei van de gemiddelde burger, blijken de schuttingen bovenmatig te groeien. De hoogte van de standaardmaat is de laatste jaren gestegen van 180 cm naar 190 cm of 2 meter. Zelfs hogere schuttingen dan dat zijn reeds in trek. Daarnaast is de tussenruimte tussen de planken de laatste tijd afgenomen. ‘Dit om het gluureffect tegen te gaan,’ aldus Paul Swinkels van H&S Betonwerken als voorpaginanieuws in de NRC van 21 februari jongstleden.

De schuttinghoogte is de maat geworden voor de sociale gesteldheid in een wijk. De burger trekt muren rondom zijn bestaan op. De burger maakt van een potentiële Great Place to Live eigenhandig een Small Place to Live en viert het liefst zijn vrijheid op de vierkante meter.

Burgers geven in het aangehaalde artikel aan dat zij hogere schuttingen willen plaatsen, omdat de buurt steeds ongezelliger wordt. De redenatie andersom – dat de hogere schuttingen wel eens voor een ongezelligere buurt zouden kunnen zorgen – daar herkennen de geïnterviewden zich niet in. De argumenten voor hogere schuttingen zijn: rommel die in het zicht ligt weren, een hogere mate van privacy creëren, een gevoel van veiligheid opbouwen en – met name in het geval van hoekhuizen – geen verplichte gesprekken aan hoeven gaan met mensen die langslopen.

Het is blijkbaar zo dat schuttingen net als medailles een keerzijde kennen: de tuin mag dan voor de huiseigenaar voelen als een verlengstuk van de woonkamer en een verruiming van het privédomein, vanaf de straatkant bekeken raakt de publieke ruimte verder afgescheiden van de private ruimte en verdwijnt de sociale controle. De argumenten andersom luiden dat structureel hogere schuttingen tot allerlei steilwandige brandgangetjes leiden, waarin rommel anoniem achtergelaten kan worden, vuil zich ophoopt en waar criminaliteit welig kan tieren door het hoge kruip-door-sluip-door-gehalte. Zodra het zicht afneemt, neemt ook het toezicht af. Uit het oog, uit het hart, dus de betrokkenheid in de buurt kalft af. Wat uit het zicht raakt, raakt in het slop. Wie tussen schuttingen leeft, staat niet langer in verbinding met de buurt. Wie ziet de keerzijde van de schutting?

Buurten zijn – gek genoeg massaal – individualistisch geworden: burgers willen blijkbaar een leven voor zichzelf. Liever muren dan buren. Liever op vurenhout dan op de buurvrouw uit te kijken. Er komt dit jaar zelfs een nieuw product op de markt, te weten: tuinmuren of tuinwanden van standaard 2 meter hoogte. Daar waar vroeger over een laag hegje een gesprek gevoerd werd tussen buurman en buurman, daar gelden nu de wetten van de nieuwe schuttingtaal. Hoe hoger het hek, hoe beter de stek.

Bronvermelding:
Thie, M. (2009). Nederlander zoekt privacy achter hoge schutting, In: NRC, 21 februari 2009.

(c) Guido van de Wiel

donderdag 16 april 2009

Filter Failure ipv information overload

Ik hoor mensen regelmatig klagen over information overload. Het is teveel wat op ons afkomt. Teveel mailtjes, te veel post, te veel ideeën, te veel suggesties, te veel reclame en PR.

Onlangs hoorde ik een lezing van Clay Shirky aan die zei: ‘It's not information overload, it's filter failure’.

Het gaat niet om de hoeveelheid informatie die er is. Die informatie is nooit een probleem op zich. Die is er gewoon. Het probleem ontstaat pas als er een filter mist of het filter niet goed werkt. Voor virussen inmiddels een makkelijk te staven stelling, maar het denken in filters komt op veel meer plaatsen van pas dan alleen in de wereld van Firewalls en ZoneAlarms. Vraag is hoe iemand er voor zorgt dat de juiste informatie bij hem of haar komt. Wie hier geen goed antwoord op heeft en zich bedolven voelt onder informatie, lijdt aan filter failure.

Nu wordt filter failure met name gezien als technisch: via zoekmachines, het gebruik van rss-feeds, Digg, Dilicious zou de juiste informatie bij de gebruiker komen. Ik wil hier een psychologisch filterproces aan toevoegen.
Voor het optuigen van een goed filterproces dienen twee zaken geregeld te zijn: focusing en futuring.
Focusing betreft het aanbrengen van een scope: welke vraag heb jij centraal staan waar je een antwoord op zou willen. Wie deze vraag (of eventueel een aantal vragen, maar niet te veel, want weg is de focus) helder heeft, krijgt uit de veelheid van informatie zijn antwoorden. De vraag zorgt voor focus en dus voor filtering van informatie. De
Futuring betreft het aanbrengen van een toekomstbeeld. Welk nog niet gerealiseerd hoger doel heb jij voor ogen. Wie hier een beeld van heeft, gaat de veelheid van informatie automatisch filteren naar stukjes die wel en een heleboel dat niet functioneel is. Wie niet aan futuring doet blijft hangen in het verzamelen van informatie als bewijsmateriaal voor ooit gemaakte keuzen. De informatie verlamt in dat geval en maakt de stapel argumenten hoger om maar niet in beweging te (hoeven) komen.

De keerzijde van information overload komt aan het licht: alles is er al. Je hoeft het alleen nog maar even uit de lucht te plukken.

Het is als een puzzel van 10.000 stukjes die op de zolderkamer ligt uitgestald in de mei-vakantie. Information overload is niet aan de orde. De hele puzzel ligt er. Niet meer, niet minder. Alles is er al. Wie de puzzel succesvol wil voltooien dient het juiste filter te hebben. Daar draait het om. Wie de juiste focus kan aanbrengen (bepaald kleur puzzelstukje/ bepaalde vorm puzzelstukje) en tegelijkertijd een beeld heeft waar hij naar toewerkt, komt moe maar voldaan van de zolder. Hij heeft zijn Filtered Freedom bereikt.

Met dank aan Davied van Berlo voor het posten van het bericht van Clay Shirky.

(c) Guido van de Wiel

woensdag 15 april 2009

Media-aandacht rondom vertaling 't Manco

Media-aandacht rondom de vertaling 't Manco neemt toe.

Vanochtend een interview gegeven aan Marijke Arijs, voor De Standaard (bijlage Standaard der Letteren). Verschijningsdatum nog onbekend.

22 april radio-interviews vanuit VRT Brussel, te weten bij het programma Mezzo (Radio1) tussen 12 uur en 13 uur en bij het programma Ramblas (Klara) tussen 13 uur en 14 uur.

22 april (of 29 april) recensie verschijnt in het Vlaamse weekblad Knack van de hand van Herman Jacobs, die zijn recensie ook als lipogram zal schrijven (zonder e, dus)

24 april VERSCHIJNING BOEK

24 april lancering uitgebreide website http://www.t-manco.nl/ met de mogelijkheid om achtergrondinformatie te downloaden

24 april avond - lezing Perdu met Rokus Hofstede en Manet van Montfrans (zie elders op dit blog)

25 april 's ochtends bij Wim Brands in het programma op radio 6 tussen 10 en 11 uur



(c) Guido van de Wiel

zaterdag 4 april 2009

www.playingforchange.com

Mooi voorbeeld van sociale innovatie waar techniek, muzikaliteit en diverse culturen blenden.

http://vimeo.com/moogaloop.swf?clip_id=2539741

(c) Guido van de Wiel

donderdag 2 april 2009

Publicatie Hollands Maandblad

Ten behoeve van mijn vertaling van Perecs e-loze boek, 't Manco, is een artikel verschenen in Hollands Maandblad. Voor een doorkijkje naar de eerste pagina van het artikel, klik op onderstaande link.

http://www.hollandsmaandblad.nl/inhoud.swf



(c) Guido van de Wiel