donderdag 17 september 2015

De pot goud aan het eind van de regenboog bestaat!



Op mijn 43e verjaardag verscheen deze regenboog.


Ik voelde me dankbaar voor alle felicitaties en andere mooie berichten die mij via de ether die dag reeds bereikt hadden. Ik keek naar dit natuurwonder en ineens zag ik hoe het zat met de pot van goud aan het eind van de regenboog. Die pot van goud bestaat. Aan weerszijden van de regenboog trouwens.Het enige wat je hoeft te doen is het beeld van de regenboog om te draaien. En dan zie je dat de regenboog eigenlijk één grote dankbare lach is. 



De pot met goud is in elke mondhoek van ons verstopt. Het is de levenskunst – het elixer, het enigma ontrafeld – dat we die mondhoeken omhoog trekken en onze frons tot in een dankbare lach laten veranderen. Juist als het regent, juist als de zon schijnt, juist bij een overgang van omstandigheden, zelfs als er dreiging is van nieuwe onweers-, huil- of hoosbuien.

In de Bijbel (Genesis 9) is de regenboog een teken van een belofte van God aan de mensheid. Na de zondvloed beloofde God nooit meer zo'n vloed te sturen dat de wereld erdoor verwoest zou worden. Met de regenboog zou God deze belofte bevestigen. Vertaald naar een mensenleven vol verdriet: zodra een dankbare lach doorbreekt, stopt de regen, stopt de huilbui. Een lach kunnen oproepen voorkomt een langdurige depressie, een almaar doorlopend tranendal, een onstuitbare vloed van verdriet. Tranen mogen er zijn, maar door gebruik te maken van de potten goud en daar je energie op te richten, forceer je een lach die je langzamerhand ook echt gaat voelen. Voordat je het weet straal je weer, nog naschokkend van het verdriet, met de tranen nog in je ogen, wat eerste zonnestralen weer als belofte, met de ene onweersbui of huilbui net achter je en een nieuwe mogelijk in het verschiet. Je straalt desondanks. Daar staan de potten goud voor. Om ondanks tegenslag en regenslag de glimlach en het stralen - in alle kleuren van een set Bruynzeel-potloden – tevoorschijn te toveren. Soms zal de pot goud diep in de grond verstopt zitten. Maar lukt het je de kracht te vinden om het goud te delven, dan lach jij het leven weer toe, ongeacht wat het leven voor jou in petto heeft.


:-) Guido van de Wiel

Geen opmerkingen: